KİLİS BEYLERİ

Şerefname, Kilis beylerinin kökeni konusunda iki rivayet aktarır. Biri Kilis beylerinin kendilerine aittir. Buna göre onların soyu Şerefname’nin deyişiyle “Abbas efendimize ulaşır”. Şerefname bu rivayeti doğru bulmaz. Şeref Han’ın “doğru” bulduğu rivayete göre, Hakkari, İmadiye ve Kilis emirleri Şemseddin (halk dilinde “Şemu”, “Şenbu”), Bahaddin (halk dilinde “Behdin”, “Bahadinan”) ve “Menteşa” (halk dilinde “Mend”) adında üç kardeşten gelmedirler. Hakkari emirleri Şemseddin’in, İmadiye emirleri Bahaddin’in, Kilis beyleri ise Menteşa’nın soyundandırlar. Bunlardan Mend (Menteşa), Şerefname’nin anlatımına göre, çevresine topladığı bir “Kürt” aşireti ile birlikte Şam ve Mısır’a gidip Eyyübiler’in hizmetine girer. Kendisine Antakya Vilayeti civarındaki “Kusayr nahiyesi” verilir. Mend (Menteşa) ve aşireti bu nahiyede yerleşir. Hama ile Maraş arasındaki topraklara yayılmış “Yezidi Kürtler”den bir grup da Mend’in çevresinde toplanır. Böylece Mend güçlenir. Eyyübiler tarafından Şam ve Halep Beylerbeyi olarak atanır. 1264’te Eyyübi Devleti dağılıp Mısır’da “Çerkez Memlükler” egemen olunca, Memlükler, Mend’in bulunduğu ve yönettiği yörede yönetimi “Yezidi” şeyhlerinden “Şeyh İzzeddin”e verirler. Çaldıran’dan sonra, 1516’da, bu bölgede yönetim Osmanlılar’a geçer. KAYNAK:DESMALASUR

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder